اخیرا مطلبی از آقای سروش دیدم خطاب به رهبر ایران که همچون نوشته های اخیر ایشان جز فحاشی و هتاکی حاوی هیچ مطلب جدیدی نبود. از اینکه ایشان علم و تحقیق و فاسفه و تدقیق را کنار گذاشته اند و به ناسزاگویی و هتک حرمت بخش عظیمی از ملت ایران پرداخته اند تعجب کردم و داستان بلعم باعور در ذهنم تداعی شد، و همچنین به حال اهل عرفان تأسف خوردم که ایشان مدعی اند دینشان را از آنان گرفته اند. کمتر به خاطر دارم که اهل عرفان چنین فحاشی کرده باشند و پرده ادب را اینچنین بی مهابا دریده باشند.

بد نیست در اینجا چند مطلب را برای کسانی که احتمالا مطلب آقای سروش را خوانده اند یادآور شوم.

1. جامعه ای را در جهان متمدن سراغ ندارم که مخالفان سیاسی و روشنفکران آن به خود اجازه دهند اینچنین بی مهابا حرمت رهبر دینی و سیاسی مردم را بشکنند و بر شخصی که در قلوب توده عظیمی از هم میهنان خود جای دارد چنین دور از ادب و آداب انسانی بتازند. انتقاد سیاسی و روشنگری فرسنگ ها با فحاشی و حرمت شکنی و پرده دری فاصله دارد.
2. بر کسی پوشیده نیست که حضرت آیت الله خامنه ای در ایران و در خارج از ایران و در بین ملت های مستضعف جهان میلیون ها ارادتمند دارند و خطابی چنین به دور از ادب و نزاکت توهین به تک تک آنان محسوب می شود. عجبا که همسایگان حرمت می نهند و اهل خانه حرمت می شکنند.
3. آقای سروش بهتر از هر کس می دانند که بنده جوانی ام را با عشق به خمینی سپری کرده ام و اسلام و آرمانم را از آن پیر خرابات گرفته ام. اینک امام خمینی از میان ما رفته است و میراث فکری و سیاسی او مدعیان فراوان پیدا کرده است تا آنجا که حتی دشمنان دیروز او هم امروز سنگ خمینی را به سینه می زنند. بنده به عنوان کسی که کلمه به کلمه امام را دنبال کرده ام شهادت می دهم که در افت و خیز های بعد از خمینی هیچکس را در آرمان و هدف و سخن و خط مشی نزدیکتر از آیت الله خامنه ای به ایشان ندیده ام و در موارد متعدد مشاهده کرده ام که هر کس از خامنه ای برگشت اول از آرمان های خمینی دست شست هر چند به نام و به ظاهر او را محترم شمرد.
4. بنده اهل تملق و مدیحه گویی نیستم و تا آنجا که به یاد دارم در هیچ مجلس و محفل غیر خصوصی از هیچ سیاستمداری جز خمینی ستایش نکرده ام. اما اکنون که شکستن رهبری ایران به صورت یک پروژه هماهنگ بین المللی درآمده است و همه رسانه های دشمنان سی ساله انقلاب همصدا با "جاهلان متنسک و عالمان متهتک" آن را در دستور کار خود قرار داده اند تا هیمنه ایران را بشکنند خود را موظف و مکلف می بینم تا حق را بگویم. تا از آیت الله خامنه ای به خاطر رهبری داهیانه و خردمندانه در دوران پر بحران بعد از خمینی مخصوصا در یک سال اخیر تقدیر کنم. تا بگویم اگر این رهبری نبود امروز شاهد این عظمت و عزت برای ایران نبودیم. اگر میراث خمینی که بارزترین عنصر آن ولایت فقیه است بر قامت خامنه ای استوار نمی شد امروز معلوم نبود که ناسیاستمدارنی که حتی در یک شعار هم نمی توانند با هم توافق کنند ایران را به کدام قدرت استعماری فروخته بودند یا در دامان کدام دیکتاتور انداخته بودند. تاریخ یک قرن گذشته ایران گواه است که همواره دستاوردهای سیاسی ملت ایران به دست به اصطلاح روشنفکران بر باد رفته است. انقلاب هزار و سیصد و پنجاه و هفت نیز استثنا نبود اگر ولایت فقیه نبود.
5. در کشورهای پیشرفته دفاع از حاکمیت کشور برای هر شهروندی یک افتخار محسوب می شود. اما در ایران به جهت سابقه تاریخی و ژست های روشنفکری و اخیرا به پیروی از پروژه بی بی سی در جدا کردن مردم از حاکمیت و انقلاب، دفاع از حاکمیت حتی اگر از سر اعتقاد و اخلاص هم باشد نوعی تملق گویی و جیره خواری به حساب می رود. به فرض که چنین باشد و به کار بردن چنین الفاظ بی معنایی در باره ملت ایران که با انقلابی شکوهمند حاکمیت خود را برگزیده است مصداق داشته باشد، به اعتقاد بنده اگر جیره ای هم باشد، جیره کشور خود را خوردن هزار بار شرف دارد بر سرباز بی جیره و مواجب شدن قدرت های استکباری که بیش از سی سال است پنجه در پنجه انقلاب افکنده اند و اینک که مقهور و منکوب شده اند از سیاستمدارن سیاست باخته و نخبگان درایت از کف داده ارتش ساخته اند و به خط مقدم جبهه جنگ علیه ایران فرستاده اند.
6. در پایان همچون همیشه به درگاه خداوند تضرع می کنیم و همزبان با پاکان و پاک اندیشان می سراییم

محمد سعید بهمن‌پور